اعمال عید غدیر+عید بر همگان مبارک

در باب عید غدیرآمده است:روز عید غدیر عید الله الاکبر و عید آل محمّد(ص) است و در روایتی از امام صادق(ع) آمده است که از آنجناب پرسیده شد آیا مسلمانان را غیر از جمعه و فطر و قربان عیدی هست؟

فرمودند:آری. عیدی هست که حرمتش از همۀ اعیاد بیشتر است.

راوی گفت: کدام عید است؟

حضرت فرمودند: روزی است که پیامبر(ص) امیر المومنین علی(ع) را به جانشینی خود نصب فرمود و اعلام کرد: هر که من مولا و آقای اویم، پس علی مولا و آقا و پیشوای اوست و آن روز هیجدهم ذی الحجه است.

راوی گفت: در آن روز چه کار باید انجام داد:

فرمود: باید روزه بدارید و عبادت کنید و محمد و آل محمد(ص) را یاد کنید و بر ایشان صلوات فرستید. رسول خدا(ص)، علی(ع) را وصیّت کرد که این روز را عید گرداند و هر پیامبری به جانشین خویش وصیّت می کرد این روز را عید گرداند.

و در حدیثی از امام رضا(ع) خطاب به ابن ابی نصر بزنطی آ مده است که فرمود: ای پسر ابی نصر! هر کجا که باشی بکوش روز عید غدیر نزد قبر مطهّر حضرت امیر المومنین حاضر شوی. به درستی که خداوند می آمرزد در این روز از هر مرد و زن مومن گناه شصت سال ایشان را؛ و از آتش دوزخ آزاد می کند دو برابر آنچه که در شبهای قدر و فطر و ماه رمضان آزاد کرده است و پرداخت یک درهم در این روز به برادران مومن برابر با هزار درهم در اوقات دیگر است؛ و در این روز به برادران مومن خود نیکی و احسان کن و هر مرد و زن مومن را شاد گردان. به خدا سوگند اگر مردم فضیلت این روز را چنان که باید بدانند، هر آینه فرشتگان با ایشان هر روز ده مرتبه مصافحه کنند.

برای این روز شریف اعمال زیادی وارد شده که ما به اختصار به بعضی از این اعمال اشاره می کنیم. (جهت تفصیل بیشتر به کتاب شریف مفاتیح الجنان مراجعه شود.)

1- روزه.

2- غسل کردن.

3- زیارت حضرت علی(ع) که یکی از آنها زیارت "امین الله" است.

4- خواندن دعای "ندبه".

5- چون مؤمنی را ملاقات کند، این تهنیت را بگوید: «الحمد الله الذی جعلنا من المتمسّکین بولایه امیر المومنین و الائمه المعصومین علیهم السلام.»

و برای این امور فضیلت بسیاری ذکر شده است:

پوشیدن لباسهای نیکو - زینت کردن - استعمال بوی خوش - شادی کردن و شاد نمودن شیعیان امیر المومنین - گذشت از تقصیر شیعیان - برآوردن حاجت آنان - صله رحم - اطعام اهل ایمان - شکر و سپاس به خاطر نعمت بزرگ ولایت و...

روز عرفه چه روزی است؟

روز عرفه از اعیاد عظیم است اگر چه به اسم عید نامیده نشده و روزی است که حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفره های جود و احسان خود را برای ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و رانده تر، و در خشمناک ترین اوقات خواهد بود، و روایت شده که حضرت امام زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صدای سائلی را که از مردم کمک می نمود شنید، و به او فرمود: وای بر تو آیا از غیر خدا سوال می کنی در این روز و حال آن که امید می رود در این روز برای بچه های در شکم که فضل خدا شامل آنها شود و سعید گردند ...

پس در این روز در زیر آسمان روند و اعتراف و اقرار کنند نزد حق تعالی به گناهان خود تا سعادتمند گردند به ثواب عرفات و گناهانشان آمرزیده گردد و مشغول گردند به اعمال و ادعیه عرفه که از حجج طاهره علیهم السلام روایت شده است؛ برای اطلاع بیشتر به کتاب مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی اعمال روز عرفه مراجعه نمایید.

عرفات نام جایگاهی است که حاجیان در روز عرفه (نهم ذی الحجه) در آنجا توقف می کنند و به دعا و نیایش میپردازند و پس از برگزاری نماز ظهر و عصر به مکه مکرمه باز میگردند و وجه تسمیه آنرا چنین گفته اند که جبرائیل علیه السلام هنگامی که مناسک را به ابراهیم می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آری، لذا به این نام خوانده شد.

و نیز گفته اند سبب آن این است که مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف میکنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی میدانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد. چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است.

حضرت آدم (ع) در عرفات :
فَتَلَقی آدَمُ مِنْ رَبِّه کَلماتًُ فتابَ عَلیهِ اِنَّه’ هو التَّوابُ الرّحیمْ

آدم از پروردگارش کلماتی دریافت داشت و با آن بسوی خدا بازگشت و خداوند، توبه او را پذیرفت، چه او توبه پذیر مهربان است.

طبق روایت امام صادق(ع)، آدم (ع) پس از خروج از جوار خداوند، و فرود به دنیا، چهل روز هر بامداد بر فرار کوه صفا با چشم گریان در حال سجود بود، جبرئیل بر آدم فرود آمد و پرسید:

ـ چرا گریه می کنی ای آدم ؟

ـ چگونه می توانم گریه نکنم در حالیکه خداوند مرا از جوارش بیرون رانده و در دنیا فرود آورده است.

ـ ای آدم به درگاه خدا توبه کن و بسوی او بازگرد.

ـ چگونه توبه کنم؟

جبرئیل در روز هشتم ذیحجه آدم را به منی برد، آدم شب را در آنجا ماند. و صبح با جبرئیل به صحرای عرفات رفت، جبرئیل بهنگام خروج از مکه، احرام بستن را به او یاد داد و به او لبیک گفتن را آموخت و چون بعد از ظهر روز عرفه فرا رسید تلبیه را قطع کرد و به دستور جبرئیل غسل نمود و پس از نماز عصر، آدم را به وقوف در عرفات واداشت و کلماتی را که از پروردگار دریافت کرده بود به وی تعلیم داد، این کلمات عبارت بودند از:

خداوندا با ستایشت تو را تسبیح می گویم سُبحانَکَ اللهُمَ وَ بِحمدِک

جز تو خدایی نیست لا الهَ الاّ اَنْتْ

کار بد کردم و بخود ظلم نمودم عَمِلْتُ سوء وَ ظَلَمْتُ نَفْسی

به گناه خود اعتراف می کنم وَ اِعْتَرِفْتُ بِذَنبی اِغْفرلی

تو مرا ببخش که تو بخشنده مهربانی اِنَّکَ اَنْتَ اَلغَفور الرّحیمْ

آدم (ع) تا بهنگام غروب آفتاب همچنان دستش رو به آسمان بلند بود و با تضرع اشک می ریخت، وقتیکه آفتاب غروب کرد همراه جبرئیل روانه مشعر شد، و شب را در آنجا گذراند. و صبحگاهان در مشعر بپاخاست و در آنجا نیز با کلماتی به دعا پرداخت و به درگاه خداوند توبه گذاشت......

حضرت ابراهیم (ع) در عرفات
در صحرای عرفات، جبرئیل، پیک وحی الهی، مناسک حج را به حضرت ابراهیم (ع) نیز آموخت و حضرت ابراهیم (ع) در برابر او می فرمود: عَرِفتُ، عَرِفتُ (شناختم، شناختم).

پیامبر اسلام (ص) در عرفات
و نیز دامنه کوه عرفات در زمان صدر اسلام کلاس صحرایی پیامبر اسلام (ص) بود و بنا به گفته مفسرین آخرین سوره قرآن در صحرای عرفات بر پیغمبر (ص) نازل شد و پیغمبر این سوره را که از جامع ترین سوره های قرآن است و دارای میثاق و پیمانهای متعدد با ملل یهود، مسیحی و مسلمان و علمای آنها می باشد، و قوانین و احکام کلی اسلام را در بر دارد، به مردم و شاگردانش تعلیم فرمود.

و طبق مشهور میان محدثان پیامبر (ص) در چنین روزی سخنان تاریخی خود را در اجتماعی عظیم و با شکوه حجاج بیان داشت:

...... ای مردم سخنان مرا بشنوید! شاید دیگر شما را در این نقطه ملاقات نکنم. شما به زودی بسوی خدا باز می گردید. در آن جهان به اعمال نیک و بد شما رسیدگی میشود. من به شما توصیه می کنم هرکس امانتی نزد اوست باید به صاحبش برگرداند. هان ای مردم بدانید ربا در آئین اسلام اکیداً حرام است. از پیروی شیطان بپرهیزید. به شما سفارش می کنم که به زنان نیکی کنید زیرا آنان امانت های الهی در دست شما هستند و با قوانین الهی برشما حلال شده اند.

هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است و مسلمانان جهان با یکدیگر برادرند و چیری از اموال مسلمانان بر مسلمان دیگری حلال نیست مگر این که به طیب خاطر به دست آورده باشد.

خواندن دعای عرفه امام حسین (ع) بسیار نیکو و عالی است. لکن مناجات با خدا تنها به خواندن دعای عرفه نیست. خیلی خوب است که انسان از معصوم یاد بگیرد که چگونه با خدا سخن بگوید، و بلکه به همان بیان مناجات کند؛ ولی هنگامی که نمی شود، کافی است که در مسیر رفت و برگشت دانشگاه زیر لب با خدا حرف بزنید؛ خیلی صمیمی و ساده. در دل به یاد او باشید و واقعاً از او استغفار کنید و با خود عهد تازه‌ای ببندید و با این کار عرفه را به خوب درک نموده اید.

خاطره ای از شهید ابراهیم هادی

یکی از بچـه ها به ابــراهیم گفـت :

ابــراهیم جـون! تیـپ و هیکلـت خیلی جالـب شـــده...

توی راه که می اومـدی دوتا دختـر پشـت سرت بـودن و مرتـب از تو حـرف میـزدند...

شلــوار و پیرهن شیـک که پوشـیدی، ساک ورزشی هم که دسـت گرفتی ، کاملاً معلومه ورزشکاری!

ابراهیم خیلی نارحت شد. رفت توی فکر. اصلاً تـوقع چنیـن چیزی را نداشـت....

جلسـه بعد که ابراهـیم را دیـدم خـنده ام گرفته ؛ پیراهن بلنــد پوشیده بود و شلوار گشـاد!

به جای سـاک ورزشی هم کیسـه پلاسـتیکی دست گـرفته بـود...

تیپش به هر آدمی می خورد غیر از کـشتی گیر....

بچه ها میگفتــند : تو دیگه چه جـور آدمی هسـتی! ما باشگـاه میایم تا هیکـل

ورزشـکاری پیدا کنـیم. بعد هم لباس تنـگ بپوشـیم. اما تو با این هیکل قشـنگ و رو فرم،

آخه این چه لباس هائیه که میپوشی؟!

ابراهیم به این حــرف ها اهمیت نمی داد و به بچه ها توصیه می کرد:

ورزش اگه برای خدا باشه، عبادته؛

به هر نیت دیگه ای باشه ، فقط ضرره...

کتــاب سـلام بر ابراهیـم ص

ارزش اسلام در دنیا امروز

ظاهراً زندگی در دنیای امروز بسیار پیچده و مبهم شده و انسان امروز نیز انسان پیچیده ای است ، ای بسا انسانهایی که در قالبی اسلامی و جان برکف با حملات جنون آمیز زائران خانه خدا و زیارتگاههای مسلمین را هدف قرار داده و موجبات کشتار هم دینان خود را فراهم می آورند یا در جایی دیگر می بینیم زلزله یا طوفان عده ای را داغدار و بی خانمان کرده و دسته ای دیگر بجای کمک و دلداری به آنها مانند کفتارهای گرسنه به غارت اموال و دارایی بلا دیدگان و مصیبتداران می پردازند . عجیب است اینها به ظاهر نه کافرند نه بی دین و نه از یاران شیطان پس چگونه چنین اقداماتی می کنند و با اینها چه باید کرد ؟

این مسئله یک جواب آسان و درد ناک دارد و آن اینکه هر انسانی قیمتی دارد و بالاخره یک جایی حاضر می شود دین یا عقیده خود را بفروشد ، واقعیت تلخ دنیای امروز این است که اگر چه بشر اختراعات و کشفیات زیادی نموده و ظاهر زندگی متمایز و لوکس و زیبایی برای خود فراهم نموده اما ذات انسان تغییر چندانی نکرده و هنوز عادات و رفتار زمان جاهلیت را حفظ نموده و انجام می دهد ، انسان شریف با آن مغز پیچیده ای که دارد متاسفانه زیاد طاقت و تحمل فقر و گرسنگی و سختی ندارد  و خیلی آسان از راه بدر می رود و حاضر می شود ارزشهای حیاتی خود را بفروشد . بعنوان مثال : به جامعه امروز آمریکا و اروپا نگاه کنید . همجنس گرایی ، زنا ، ازدواج های نا مشروع و ناپسند ، ربا ، مشروبات الکلی ،کاباره و قمار ، عیاشی ، مواد مخدر و روانگردان و تجارت انسان و اعضای بدن ، همگی حاکی از آن است که همان رفتاری که زمان جاهلیت و بت پرستی در میان اعراب شایع بوده در غالبی لوکس و غنی شده در پیشرفته ترین کشورهای دنیای امروز هنوز انجام می شود . شگفتا قرآنی که چهادره قرن پیش در عربستان نازل شده هنوز در دنیای امروز قابل ابلاغ و اجراست . ازدواج دو خواهر با یک مرد ، ازدواج زنهای شوهر دار قبل از طلاق با یکی دیگر و ازدواج مرد با مرد و تمامی رفتارهای بشر به ظاهر متمدن و آزاد امروزی همگی حاکی از آن است که آمریکا و اروپای امروز هنوز زمان جاهلیت چهارده قرن پیش جهان عرب را تجربه می کند و نیازمند کسی است که با اقتدار و اطمینان قوانین به روز شده قرآن را به آنها ابلاغ نماید . ولی اسلامی که پیروانش مشتی آدمهای اوباش و عقب افتاده و بی فرهنگ که هنوز نمی توانند مشکلات و کشمکشهای روزمره خود را رفع نمایند با چه جراٌت و جسارتی می خواهد فرهنگ غرب را به چالش بکشد ؟ 

چطورمی توان اثبات نمود که این ذات اسلام نیست و اینها مسلمان نیستند !

 امروز اسلام حتی در سرزمینهای خود نیز غریب است  . پس  اسلام امروز دو مشکل اساسی در پیش رو دارد اول ،  نیاز به اجرایی شدن و اجرایی شدن اسلام یعنی من وشمای اسلامگرای جستجوگر بایستی از رفتار و خصلتهای کودکانه دست بر داریم و متحول شده و مسلمان حقیقی شویم .دوم ، دین اسلام بایستی مستدل و شفاف و قوانین آن به روز و منطقی و به ربان ساده  بازنویسی شوند بطوری که هیچ جای شبه نماند و کسی نگوید این برای ما گویا نیست .

قرآن با چیدمان خاص و سازگار با زبان عربی نازل شده ، ولی هم اکنون برای جهانی شدن بایستی به زبانهای رایج روز دنیا آسان و شیوا ترجمه و در اختیار عموم قرار گیرد .

تعدادا ایه ها و سوره های قران

قرآن چند سوره و چند آیه دارد؟

در مورد تعداد سوره های قرآن مجید اختلافی نیست که قرآن 114سوره دارد، اما در مورد تعداد کل آیات قرآن نقلهای متفاوتی وجود دارد اما قرآن پژوه عصر حاضر مرحوم حضرت آیه الله معرفت طبق روایت کوفیان تعداد صحیح آیات را 6236 آیه میدانند و در این مورد به روایتی از امیر مومنان حضرت علی (علیه السلام) هم استناد میکنند. هم اکنون نیز عدد آیات قرآن در مصحف شریف همین رقم است. این شمارش مبنی بر آن است که اولا: بسم الله الرحمن الرحیم در سوره حمد یک آیه محسوب شود و در دیگر سوره ها آیه مستقلی به حساب نیاید، ثانیا: حروف مقطعه در اوایل سور یک آیه محسوب شود. (برای اطلاعات بیشتر به کتاب آموزش علوم قرآنی تالیف آیه الله معرفت مراجعه بفرمایید)